|
Hij zit daar al een hele tijd. Starend naar het gras lijkt hij naar iets opzoek, zo dicht bij het graf.
Tussen de groene sprietjes worden letters gevonden, zingt hij zacht z'n eigen liedjes en likt zijn open wonden.
Met woorden van spijt en over hoe mooi alles was... Gedichten maken voor zijn boek alsnog een beetje het leven af.
In alles wat hij daar schrijft
koestert hij elke herinnering,
die daardoor in leven blijft
en helpt bij zijn verwerking.
|