|
en als ik in je armen verlicht, valt
om ons heen de avond traag en
kleurt je koude wangen rood, ik voel
mij verre van de dood, zo vol
verlangen, zo ken ik je weer
toch blijf je stil, je ogen hol
heel langzaam gaat iets dagen
ik vraag je of je van me houdt
je stilte fluistert ja, maar weet
dat ik je verloren ben
want jij verdronk in mijn liefde
hier, langs de waterkant
|