|
ik zie haar weer na al die jaren
en herken haar niet
alleen haar vingers
die haastig en zonder hapering
in een boek bladeren
nauwgezet en doelgericht
nu weet ik haar weer te vinden
zoals ze in mijn leven kwam
en er nu vandaag weer staat
altijd op zoek naar de zin
die doet ontbranden
mij wakker schudt
uit de grauwe nachtmerrie
van de houten banken
met in haar fijne handen
nog iets van het eerste licht
het ogenblik gevangen
in een Griekse aorist
het krijt van de herinnering
schrijft het bord halfvol
ik heb geen antwoord
op wat zij mij heeft geschonken
ben weer klein en onmondig
en als ze mij aankijkt
onzeker bijna verloren
was ik mij dankbaar
in het licht van haar ogen
|
Reactie geven op dit gedicht? Klik hier !
|
De gedichten die ingezonden zijn op de website van de lettertempel en e.v.t. toekomst projecten die gekoppeld zijn aan de lettertempel blijven ten alle tijden eigendom van de feitelijke auteur van het gedicht. Zonder toestemming van de feitelijk auteur mogen de gedichten niet gebruikt worden voor andere doeleinden dan lezen op deze site en indien hier toestemming voor gegeven is door de feitelijke auteur het uitgeven van de gedichten door lettertempel zelf. Mocht er sprake zijn van misbruik van de content en de gedichten die gepubliceerd zijn op deze site door wat dan ook dan zullen er hoe dan ook (in samenspraak met de auteur) stappen worden ondernomen.
|
