|
HERINNERING VAN GLAS
als het regent
zit ik aan zee
want dan alleen
is het strand
mijn zandbak
een duin mijn uitkijk
over het water of
is het de regen
die voor mijn ogen
wast wat was
een herinnering
van glas hoe
niet ik maar jij
speelde zoals ik
nooit heb gedaan
groeide zoals ik
nu hardloop van
mezelf vandaan
iets van jou
als ouder blijft
voor altijd waar
het kind verbleef
dat niet meer leeft
|
Reactie geven op dit gedicht? Klik hier !
|
De gedichten die ingezonden zijn op de website van de lettertempel en e.v.t. toekomst projecten die gekoppeld zijn aan de lettertempel blijven ten alle tijden eigendom van de feitelijke auteur van het gedicht. Zonder toestemming van de feitelijk auteur mogen de gedichten niet gebruikt worden voor andere doeleinden dan lezen op deze site en indien hier toestemming voor gegeven is door de feitelijke auteur het uitgeven van de gedichten door lettertempel zelf. Mocht er sprake zijn van misbruik van de content en de gedichten die gepubliceerd zijn op deze site door wat dan ook dan zullen er hoe dan ook (in samenspraak met de auteur) stappen worden ondernomen.
|
