|
zing het lied van draaiende winden
kijk niet in dode hoeken maar reik
jouw stenen; zwaar steunend op mij
val ik om, licht als een sprookje
gesponnen uit haar en wat stro
ik wil man zijn op de bodem
van je water, rijp voor appel
en warm brood gravend in je vel
wit als een lam dat een wolf wekt
in zijn honger tegen de maan huilt.
sunset 17-12-2010
|
Reactie geven op dit gedicht? Klik hier !
|
De gedichten die ingezonden zijn op de website van de lettertempel en e.v.t. toekomst projecten die gekoppeld zijn aan de lettertempel blijven ten alle tijden eigendom van de feitelijke auteur van het gedicht. Zonder toestemming van de feitelijk auteur mogen de gedichten niet gebruikt worden voor andere doeleinden dan lezen op deze site en indien hier toestemming voor gegeven is door de feitelijke auteur het uitgeven van de gedichten door lettertempel zelf. Mocht er sprake zijn van misbruik van de content en de gedichten die gepubliceerd zijn op deze site door wat dan ook dan zullen er hoe dan ook (in samenspraak met de auteur) stappen worden ondernomen.
|