|
lopend op blote voeten ondanks achterbakse doornen
op scherppuntige stenen zoek ik wanhopig de boezem
van een moeder die mij zoogt enkel met droog brood
rust ik uit in de schaduw van de berken die mij spraak
en taal geven aan wegranden en op vreemde stoepen
met het wit van schors leg ik je naam uit op de grond
waarom troost jouw stem mij niet en blijf ik eenzaam
in mijn smart vergiet ik hete tranen op jouw as, zwart
staat jouw naam in het oneindig blauw van de hemel
sunset 18-03-2012
|
Reactie geven op dit gedicht? Klik hier !
|
De gedichten die ingezonden zijn op de website van de lettertempel en e.v.t. toekomst projecten die gekoppeld zijn aan de lettertempel blijven ten alle tijden eigendom van de feitelijke auteur van het gedicht. Zonder toestemming van de feitelijk auteur mogen de gedichten niet gebruikt worden voor andere doeleinden dan lezen op deze site en indien hier toestemming voor gegeven is door de feitelijke auteur het uitgeven van de gedichten door lettertempel zelf. Mocht er sprake zijn van misbruik van de content en de gedichten die gepubliceerd zijn op deze site door wat dan ook dan zullen er hoe dan ook (in samenspraak met de auteur) stappen worden ondernomen.
|
