|
hij pent zijn pen leeg terwijl hij naar haar kijkt
zijn knieƫn knikken instemmend als hij komt tot dit gedicht
je dicht me meer dan woorden toe je dicht me zonder zoen
je dicht me, dicht me dicht me
stemmen verbleken als zij van kleur verschiet.
dichtbij buiten zinnen
woord wordt woord voor woord herhaald
dicht me, dicht me ze opent haar ogen
en zijn mooiste gedicht ligt in gebroken wit
op haar gezicht
|