 |
| Tom Witvis - 21:31 18-05-2008 |
|
|
Insomnia.
Insomnia vermaakt mij tot een nocturaal,
een slaaploos, droomloos wezen.
Een creatie van het diepste zwart.
Verlaten en altijd zoekende.
Zal hier nooit te lang verblijven,
de ogen kunnen het licht niet aan.
Ooit heb ik kleuren gezien,
ver, voor een ieders bestaan.
Insomnia, insomnia, prinses op het zwarte paard,
reizend met een vol verlangen.
Een droom met werkelijkheid verzwaard.
Verlaten en altijd zoekende.
Gezworen trouw aan het eeuwig wakker blijven,
de ogen kunnen het licht niet aan.
Ooit heb ik op dromen mogen jagen,
ver, voor mijn slaaploos bestaan.
- Tom Witvis -
|
|
|
Reactie gegeven door victormeijer - 23:37 29-11-2010 |
|
|
|
moeilijk geschreven
|
|
Reactie gegeven door Willem van Lit - 10:10 19-05-2008 |
|
|
|
Hallo Tom,
Ik snap wat je met je suggestie bedoelt. Ik begrijp ook de omkering van de regel in woorden. Ik weet niet wat goed is of beter; je gedicht heeft een oprechte intentie van overtuiging. Ik schrijf je wat ik lees. Je mag je eigen conclusies trekken voor verandering (of juist niet).
Bij dromen zoekt de dichter nog wel eens naar een informatiedrager, een vehikel waarop hij naar (verleidelijke, maar ook zelfbedriegende) betekenissen speurt van beelden of ook naar beelden zelf. In jouw gedicht zit er het verlangen naar de slaap zelf (de droom dan), die de dichter mist om zijn vermogen te gebruiken. Een vermogen zelfs dat verklarende en beduidende kenmerken heeft. Toch heeft de slapeloosheid ook kracht van zeggen.
"ooit heb ik kleuren gezien,
ver, voor ieders bestaan"
Je gebruikt het woord droom/dromen drie keer in je gedicht.
Groet,
Willem
|
|
Reactie gegeven door Tom Witvis - 05:43 19-05-2008 |
|
|
|
@Willem van Lit
Werkelijk, met een wens naar dromen verzwaard.
Beter?
Groet,
Tom
|
|
Reactie gegeven door Willem van Lit - 01:58 19-05-2008 |
|
|
|
Tom,
nogal een ode op de slapeloosheid alsof de dichter tijd te kort komt zich te verheugen op alles wat er gebeurt buiten de slaap. Droomloos, maar toch een droom met werkelijkheid verzwaard. Dichten zet het dromersoog nog wel eens in versnelling, maar het lijkt erop dat dromen verleden tijd zijn, zoals de laatste strofe aangeeft. Aan alles voorbij, maar dat geeft niet... wakker is het woord.
Willem
|
De gedichten die ingezonden zijn op de website van de lettertempel en e.v.t. toekomst projecten die gekoppeld zijn aan de lettertempel blijven ten alle tijden eigendom van de feitelijke auteur van het gedicht. Zonder toestemming van de feitelijk auteur mogen de gedichten niet gebruikt worden voor andere doeleinden dan lezen op deze site en indien hier toestemming voor gegeven is door de feitelijke auteur het uitgeven van de gedichten door lettertempel zelf. Mocht er sprake zijn van misbruik van de content en de gedichten die gepubliceerd zijn op deze site door wat dan ook dan zullen er hoe dan ook (in samenspraak met de auteur) stappen worden ondernomen.
|
|
