 |
| Eirinn - 16:40 09-05-2008 |
|
|
6 jun 2007, 20:38
het was het land natuurlijk
het water kalm en zorgeloos
de wind die warme liedjes zong
en de bergen onbereikbaar goed
het was de klamme kelderkamer
de luiken sloten
(’s ochtends dicht, ’s avonds open)
de onbegrepen wereld af
het was de taal nieuwgeboren
met klanken zangerig vertrouwd
de woorden kostbare geheimen
onaantastbaar klein
het was het land
natuurlijk
in tijd
|
|
|
Reactie gegeven door Eirinn - 14:35 24-05-2008 |
|
|
|
Hai Bitter,
Ben hier al jaren niet geweest, maar geef, af en toe, weer toe aan een voorbije verslaving..
Herinner me jouw naam wel, en je gedichten als goed, maar heb nu geen tijd om ze te gaan lezen, dat doe ik de volgende keer, beloofd!
Bergen hebben dat goede idd, onbereikbaar ook, zelfs als je ze beklimt. Dank voor je aardige reactie.
groets & goeds,
HE
|
|
Reactie gegeven door hspbitter - 14:35 19-05-2008 |
|
|
|
Dag Eirinn,
Zo kom je hier maanden niet (althans ik) en zo zo je weer sporen van jouw Ierse zelf.
De bergen onbereikbaar goed, ja dat meen ik me van je eerdere werk te herinneren.
Groet,
Bitter
|
|
Reactie gegeven door Eirinn - 13:41 10-05-2008 |
|
|
|
Hai Willem,
ik had dit oude werk geplaatst zodat ik kon reageren op jouw weemoedige Costa Rica. Een moment idd en onverwoestbaar idd, blij dat je dat laatste erin las. Ik weet niet of ik hier vaak zal verblijven, maar ik vond het fijn om weer iets van je te lezen.
Dank voor je reactie.
groets & goeds,
HE
|
|
Reactie gegeven door Eirinn - 13:37 10-05-2008 |
|
|
|
Hai Nelleke,
ja, een reisgedicht in tijd en afstand, ruimte idd. Natuurlijk als in vanzelfsprekend en in van de natuur. Dank voor je vriendelijke reactie.
groets & goeds,
HE
|
|
Reactie gegeven door Eirinn - 13:34 10-05-2008 |
|
|
|
Hai Mercedes,
mooie naam en/of auto, maar dat geheel terzijde.
Dank voor je vriendelijke reactie.
groets & goeds,
HE
|
|
Reactie gegeven door Eirinn - 13:32 10-05-2008 |
|
|
|
Hai Ries,
van dat tuchtige heb ik eerlijk getikt, nog niets gemerkt. Tja, soms geeft men toe aan verlokkingen die men zichzelf heeft verboden of zoiets.. Wel leuk om je hier te lezen, ook al ben je dan aan het scheiden. (waarom? en waarheen?)
Maar goed je chaos graag gelezen en ach drie is ook maar een getal, een mooi getal, maar een getal. Vers ja, ik weet niet of ik daar aan toe ben, ik wacht en dank je in die tijd voor je reactie.
groets & goeds,
HE
|
|
Reactie gegeven door Willem van Lit - 00:21 10-05-2008 |
|
|
|
Het staat er heel nadrukkelijk, net onder de titel: “6 juni 2007, 20:38”. Preciezer kan het niet. Een moment. Om te onthouden op de fractie van de minuut. En dat wordt gespecificeerd in “het land natuurlijk”, alsof de dichter het nog wil benadrukken en bevestigen met de zorgeloosheid die volgt, een zoemende herinnering, een waar het goed is aan terug te denken.
Daarna volgt de beschrijving van een afgesloten of besloten ruimte, eentje die kennelijk geborgenheid biedt.
In de derde strofe komt de ontdekking van nieuwe mogelijkheden, de taal die nieuw is, alsof nooit tevoren geweten, maar wel weer in geborgenheid. Herkenning.
Het land met onbereikbare bergen, de kelderkamer met een onbegrepen wereld daarbuiten en nieuwe taal die onaantastbaar klein is. Op dat moment: 6 juni… enz…
Zo zoek ik naar drie, Eirinn. In alles een heel opgewekte stemming, zoals natuurlijk onverwoestbaar. Gegroet,
Willem
|
|
Reactie gegeven door Poetessa - 23:27 09-05-2008 |
|
|
|
drie, dat moet wel land en taal en tijd zijn, of binnen buiten en boven.. :-)
Los van de titel, ook dit klinkt als een reisgedicht, maar dan dubbel, door de tijd en over het land. Het woordje 'natuurlijk' vind ik wat moeilijk, vanzelfsprekend? Of van nature?
Nu ja, het is een fraai vers,
liefs,
|
|
Reactie gegeven door Mercedes - 17:57 09-05-2008 |
|
|
|
Beste Eirinn,
Aangenaam kennis te maken met je schrijfstijl,
heel graag gelezen dus,
vriendelijke groet
|
|
Reactie gegeven door Ries - 17:51 09-05-2008 |
|
|
|
Ha Waarde de Eirinne u hier(!) dan moet goeds wel zeer goed zijn. Het is niet niks om zomaar te verdwalen in dit tuchtige letteroord, me dunkt. :-D
Maar welkom, al lig ik hier alweer bijna in scheiding.
Het vers ter stond nog even bij de kladden gevat.
Je raakt, ik althans, de tel enigszins zoek in de titel.
Ja, ach wat is natuur nog in dit land? Mijmerde eens iemand in de Dapperstraat.
Die telt natuurlijk niet meer, zo blijkt uit de laatste strofe en laat staan in de titel. Dus alles begrijpelijk naar mijn hand gezet zie ik dat tot slot dit een oud lied betreft. Men zou zich beter, dus nite zo bescheiden en maak ook een wat vers :-D
GrR
|
De gedichten die ingezonden zijn op de website van de lettertempel en e.v.t. toekomst projecten die gekoppeld zijn aan de lettertempel blijven ten alle tijden eigendom van de feitelijke auteur van het gedicht. Zonder toestemming van de feitelijk auteur mogen de gedichten niet gebruikt worden voor andere doeleinden dan lezen op deze site en indien hier toestemming voor gegeven is door de feitelijke auteur het uitgeven van de gedichten door lettertempel zelf. Mocht er sprake zijn van misbruik van de content en de gedichten die gepubliceerd zijn op deze site door wat dan ook dan zullen er hoe dan ook (in samenspraak met de auteur) stappen worden ondernomen.
|
|
