 |
|
Bergingsloos, uit de vaargeul |
| Paul_Bernhard - 23:05 10-03-2006 |
|
|
Over de vleugels van zijn rivier walsen
de gedachten heen en weer, gelijk
het bootje van gebruikt papier
dat hij dagelijks, elke week of maand
het water liet bezitten. Op juiste momenten
losgelaten, begon het na dood-tij
stroomopwaarts aan zijn stille tocht
om wat later zeewaarts af te zakken
totdat het weer een nieuwe golf ontmoette, nóg
een keer op zoek toog naar de bron, wederom bij vloed
nu wéér omgekeerd verdwijnend, traag uit het vizier
Water weekte letters los, bleekt nu zijn gedichten
in gedachten toevertrouwd aan dom papier, dat niet bestand was
tegen afbraak en het kribbig geweld in de allerlaatste bocht
~
|
|
|
enige (gevraagde?) uitleg |
|
Reactie gegeven door Paul_Bernhard - 17:53 12-03-2006 |
|
|
|
Het is wel vaker tegen me gezegd, mijn perspectiefwisselingen zijn niet altijd even doorgrondelijk. Toch is dat precies iets dat ik zo leuk vind om te doen, als ik een gedicht maak: niet alleen laat ik mezelf heen en weer drijven, ook de lezer. Dat niet iedereen dit apprecieert, dat kan ik begrijpen, maar het blijft nu eenmaal (soms) mijn manier van dichten. Na jullie reacties krijg ik (Ineke) wel een beetje de neiging e.e.a uit te leggen en te reageren in de zin van 'hoe doen ze het' van Buigt.
Eerst was er een idee: analoog naar de wedstrijd tussen de haas en de schildpad bekroop mij de gedachte dat een bootje dat richting rivier drijft net zo hard weer terugdrijft als de vloed op komt. In theorie misschien mogelijk, met boven en onderstromen, in de praktijk natuurlijk niet. Toch houd ik dan vast aan de onmogelijke idee, onder de douche zijn er opeens 'walsen de gedachten' en daarna gebruik ik het 'idee' voor de metafoor, mijn eigen eeuwige en dezelfde metafoor. Soms ben ik een metafoor, zo denk ik wel eens. Dat het bootje en de dichter in dit geval min of meer inwisselbaar zijn, moge duidelijk zijn. Of het geslaagd is, matig denk ik. Al lijkt de sfeer jullie een beetje te bekoren. En misschien moet ik nog iets meer naar 'het' en 'zijn' kijken. Meestal echter, ontstaat dit soort gedichten in een kwartier, staat het raamwerk in een kwartier op papier, en staan ze na een uur op het net. Veel te snel dus. En vervolgens kijk ik er niet meer naar om, tenzij ik ze later voor fotografisch werk wil gebruiken. Deze niet, dat weet ik nu al, omdat het 'idee' me niet abstract genoeg verbeeld is....
Dank voor jullie reacties.
groet
|
|
Bergingsloos, uit de vaargeul |
|
Reactie gegeven door InekeWolf - 15:57 12-03-2006 |
|
|
|
Hallo Paul,
Het gedicht ademt wel een bepaalde sfeer, maar ik kan het allemaal toch niet goed volgen. Dat zal vooral komen door het gebruik van hij en het en daarbij is het me dan niet duidelijk wat hij is en wie hij is.
Groetjes,
Ineke
|
De gedichten die ingezonden zijn op de website van de lettertempel en e.v.t. toekomst projecten die gekoppeld zijn aan de lettertempel blijven ten alle tijden eigendom van de feitelijke auteur van het gedicht. Zonder toestemming van de feitelijk auteur mogen de gedichten niet gebruikt worden voor andere doeleinden dan lezen op deze site en indien hier toestemming voor gegeven is door de feitelijke auteur het uitgeven van de gedichten door lettertempel zelf. Mocht er sprake zijn van misbruik van de content en de gedichten die gepubliceerd zijn op deze site door wat dan ook dan zullen er hoe dan ook (in samenspraak met de auteur) stappen worden ondernomen.
|
|
