|
ome Jan was ergens psychiater
van hem werd ik niets wijzer
zo bleef het duistere in stand
later, toen ik eindelijk groot was
leerde ik zelf wat geestelijk lijden is
vreemde weerstand is verdwenen
het zijn mensen zoals jij en ik
die vermalen zijn door pijn
mensen zijn nu steeds meer depressief
door gekte van de maatschappij
|
Reactie geven op dit gedicht? Klik hier !
|
De gedichten die ingezonden zijn op de website van de lettertempel en e.v.t. toekomst projecten die gekoppeld zijn aan de lettertempel blijven ten alle tijden eigendom van de feitelijke auteur van het gedicht. Zonder toestemming van de feitelijk auteur mogen de gedichten niet gebruikt worden voor andere doeleinden dan lezen op deze site en indien hier toestemming voor gegeven is door de feitelijke auteur het uitgeven van de gedichten door lettertempel zelf. Mocht er sprake zijn van misbruik van de content en de gedichten die gepubliceerd zijn op deze site door wat dan ook dan zullen er hoe dan ook (in samenspraak met de auteur) stappen worden ondernomen.
|