|
langzaam wandel ik over
een bijna overwoekerd pad
licht komt mij tegemoet
eerst laat maar toch nog
vroeg genoeg
stronken houden zich
sinds maanden
met verwering bezig
bossen hebben nu eenmaal tijd
verre daken spreken
met het oude groen van weiden
schoorstenen met de weinige wolken
een boomschaduw kleurt
‘t verrotte lover van voorbije herfst
en mijn voetstappen volgen de oneffenheden
de wind draagt woorden naderbij
sunset 28-01-2012
|
Reactie geven op dit gedicht? Klik hier !
|
De gedichten die ingezonden zijn op de website van de lettertempel en e.v.t. toekomst projecten die gekoppeld zijn aan de lettertempel blijven ten alle tijden eigendom van de feitelijke auteur van het gedicht. Zonder toestemming van de feitelijk auteur mogen de gedichten niet gebruikt worden voor andere doeleinden dan lezen op deze site en indien hier toestemming voor gegeven is door de feitelijke auteur het uitgeven van de gedichten door lettertempel zelf. Mocht er sprake zijn van misbruik van de content en de gedichten die gepubliceerd zijn op deze site door wat dan ook dan zullen er hoe dan ook (in samenspraak met de auteur) stappen worden ondernomen.
|