|
een tuiltje wilde viooltjes
afgezoomd in blauw met
vergeet-mij-nietjes
een vleugje kersenbloesem
leg ik zachtjes op
je hart soms zover
van mij
soms dichtbij
laat mij je meevoeren
doorheen de gele bloei
van wilde brem
en helrode zomerhei
schouwen tot de merel
zijn avondode fluit
en niets ons nog
deren kan
|
Reactie geven op dit gedicht? Klik hier !
|
De gedichten die ingezonden zijn op de website van de lettertempel en e.v.t. toekomst projecten die gekoppeld zijn aan de lettertempel blijven ten alle tijden eigendom van de feitelijke auteur van het gedicht. Zonder toestemming van de feitelijk auteur mogen de gedichten niet gebruikt worden voor andere doeleinden dan lezen op deze site en indien hier toestemming voor gegeven is door de feitelijke auteur het uitgeven van de gedichten door lettertempel zelf. Mocht er sprake zijn van misbruik van de content en de gedichten die gepubliceerd zijn op deze site door wat dan ook dan zullen er hoe dan ook (in samenspraak met de auteur) stappen worden ondernomen.
|