|
|
katelijn vijncke - 17:30 25-11-2016 |
|
|
De deur gaat open,
vrouw komt binnen
en ziet mij niet
Ze kijkt langs mij heen
alsof ik een staande lamp ben
dat niet brandt.
Ze brengt duisternis mee
op klaarlichte dag.
Haar dampkap is stuk
Zegt ze niet tegen mij.
Misschien kan ik verdwijnen
in rook?
Ik trek aan haar mouw;
In een poging te verschijnen.
Ze stapt achteruit
struikelt zonder ophouden
over haar woorden
en doet zo het ronkend geluid na
van haar dampkap.
Ratelend hoort ze
of ziet mij niet in de 21e eeuw.
Gewoon, ik woon
in een huis en in een rolstoel.
Praat met mensen
Mag dit nu nog steeds niet?
|
|
|
Reactie gegeven door Hanny van Alphen - 18:16 25-11-2016 |
|
|
|
Waarom niet: EEN vrouw komt binnen MAAR ziet mij niet?
Een lamp DIE niet brandt.
Ik begrijp uit je gedicht dat de "mens" vaak niet gezien wordt zoals hij is. Er wordt gerateld over de eigen kleine irritaties en verder luistert (ziet) men niet.
groet,
Hanny
|
|
Reactie gegeven door katelijn vijncke - 17:31 25-11-2016 |
|
|
|
|
De gedichten die ingezonden zijn op de website van de lettertempel en e.v.t. toekomst projecten die gekoppeld zijn aan de lettertempel blijven ten alle tijden eigendom van de feitelijke auteur van het gedicht. Zonder toestemming van de feitelijk auteur mogen de gedichten niet gebruikt worden voor andere doeleinden dan lezen op deze site en indien hier toestemming voor gegeven is door de feitelijke auteur het uitgeven van de gedichten door lettertempel zelf. Mocht er sprake zijn van misbruik van de content en de gedichten die gepubliceerd zijn op deze site door wat dan ook dan zullen er hoe dan ook (in samenspraak met de auteur) stappen worden ondernomen.
|
|
|