|
Het moment dat de tijd tot de mogelijkheid wordt om zelf te ageren, en niet geageerd te worden door gewoontes of prikkels, is inderdaad het emanciperend moment bij uitstek, waardoor we in 'onze' tijd kunnen gaan leven, geen onpersoonlijke tijd waarin we gevangen zitten en die ons dicteert wat te doen of te laten,
Vr grt
Milou***
|