|
dag plunjezak,
De toon klinkt als soort fragment uit het Amsterdams volkstoneel, geen idee of je dat er ook mee wilde zeggen, een soort Ciske de ratgevoel?
Toen was alles al armoe, dat komt er wel uit, en terug in de woonerven van nu, het jochie dat in gedachten terug gaat naar zijn kindervoetstappen 2 hoog achter..
Het mooiste van deze tekst vind ik dat ijsje!
Meer van dit graag, en dan ook op de lay-out letten :)
|