|
met een roerig schooljaar
achter de rug
staat ze nu alweer klaar
in haar bolletjeskleed
met poefmouwen
op het schoolfeest verkleedt
ze kan alle bengels de baas
en lijkt op een toverfee
een soort van Sinterklaas
waarschijnlijk zijn vrouw
niemand mag dat weten.
natuurlijk is ze ook trouw
steeds die grote kindervriend.
ze is streng, maar rechtvaardig
voor wie het verdient.
ze is zo tof.
ik zou wel willen blijven zitten,
weet je, ik bof;
dat is haar opdracht.
mijn jeugd
en haar kracht.
maar mijn juf maakte mij wijzer
wie weet wordt ze ooit
maar ietsje grijzer.
in naam van Ferre
schrijf ik dit gedicht.
ik hou van je van verre
dus, men kan ervan op aan;
je bent de vrouw van Sinterklaas;
daar is geen twijfelen aan.
|
