|
regen schept zich 't meer en 't meer zijn golven
zwellen als wolken over het witte schuim
als heldere klanken op een geluidsbandspoor
gemengd de stemmen in en met elkaar
in het gisteren geweefd uit dode talen
aanzwellend tot waar wind stormend gaat
om zacht, afnemend, als pluis verast,
wit op de donkere rotsen te verstommen
een handbeweging is 't adieu na 't sterven
omdat dit alles in dezelfde tijd toch eindigt
sunset 18-05-2014
http://sunset.deds.nl
|