 |
| Rachel - 16:29 03-01-2007 |
|
|
ik ben een moeder zonder kinderen
ik roep ze één voor één
niemand luistert, niemand hoort
iedere dag lees ik vier namen
dompel mijn tranen door zwarte inkt
daarna schrijf ik de dood
over kinderwagens zonder leven
mijn hart dat samentrekt als 'n wee
over tandjes in een doosje
hij leest alleen de woorden
's nachts vang ik vage beelden
dek vier lege bedjes toe
morgen koop ik verse bloemen
begraaf ze
ik ben zelf de dood op twee benen
mijn haar was zwart
nu groeien er vier grijze strengen
ik heb de zwaarste straf gehad
herschreven versie
ik ben een moeder zonder kinderenÂ
ik roep ze één voor éénÂ
niemand luistert, niemand hoortÂ
iedere dag lees ik vier namen
dompel mijn tranen door zwarte inkt
daarna schrijf ik zeÂ
de dood leest alleen de woorden mee
duwt kinderwagens zonder leven
mijn ach en wee
's nachts vang ik het vage
dek lege bedjes toe
de zwaarste straf
morgen koop ik verse bloemen
begraaf ze
|
|
|
Reactie gegeven door Buigt - 17:44 05-01-2007 |
|
|
|
> Waarom zou een gedicht niet verzonnen mogen zijn?
Dat zei ik niet en je hoeft je daartegen dus ook niet te verdedigen. Een gedicht mag best verzonnen zijn, maar je mag dat niet merken. De blik door de ogen van de hoofdpersoon moet ècht voelen. De lezer mag niet twijfelen aan de waarheid van de fictie. Thomas Mann was niet werkelijk Felix Krull en zijn broer niet professor Unrat. Herman Hesse was zelf geen steppenwolf of goldmund. Maar het leek wel overtuigend vaak.
Jouw gedicht lijkt dus niet overtuigend. Zoals je beschrijft. De indruk van een soort nep-sophies choice om te scoren blijft kleven.
|
|
Reactie gegeven door Beli - 05:42 04-01-2007 |
|
|
|
Ik zou ook een andere titel nemen; zodat het open blijft of de kinderen ooit geleefd hebben of niet. Een vleugje mysterie past hier wel.
Groet,
|
|
Reactie gegeven door Beli - 05:39 04-01-2007 |
|
|
|
Daar zit toch iets heel moois in. Ik ben het met Dick eens; de eerste versie was sterker, maar het leunt tegen kitch aan. Schaven en schuren is de oplossing, zodat je weer terug bij de essentie komt. Neem me niet kwalijk dat ik even speel s.v.p. het is te verleidelijk...
Ik ben een moeder zonder kinderen
ik roep ze één voor één
niemand luistert, niemand hoort
Elke dag lees ik vier namen
dompel ze in zwarte inkt
streel hun haren door mijn tranen
en dan schrijf ik ze weer dood
|
|
Reactie gegeven door dick - 00:45 04-01-2007 |
|
|
|
Hoi Rachel,
Ik vind de herschreven versie geen geweldige verbetering. Integendeel. Je opzet was goed, het moest alleen wat soberder.
Nu verlies je hier je stijl:
mijn ach en wee
's nachts vang ik het vage
dek lege bedjes toe
de zwaarste straf
morgen koop ik verse bloemen
begraaf ze
|
|
Reactie gegeven door Frida - 00:26 04-01-2007 |
|
|
|
Hee! Dit is een stuk beter, een heel mooi gedicht zelfs. Omdat er nu geen herhaling meer is die stoort, zie ik nu alle mooie dingen die erin verwerkt zijn en ik bewonder je herschreven versie. Ook ben ik blij dat je wat met mijn reactie kon, daar schrijf ik het ook voor - met alleen 'mooi' kan je niet veel. Ik ga zeker meer van jou lezen.
|
|
Reactie gegeven door xena - 23:42 03-01-2007 |
|
|
|
ik zie hier een moeder die zorgt in meerdere betekenissen
kinderen baren zegt helaas weinig over het moeder zijn
en gelukkig genoeg over zorgen voor
misschien meer mijn insteek; ik geloof niet in straffen in deze zin van het woord,
wat dat betreft zou je de laatste regel van mij nog eens mogen nazien
|
|
Reactie gegeven door ErikLelieveld - 23:41 03-01-2007 |
|
|
|
ja, dit vind ik toch een stuk gestructureerder dan dat je de vorige keer publiceerde. dit herken ik ook als Rachelstijl. Leesbaar, hier behoorlijk zwart op zwart, maar de zinnen volgen elkaar zo op dat er geen tegenspraak binnen de inzending is.
opmerkingetje
hij leest alleen de woorden
of
hij leest alleen de woorden mee
zou daar het woordje "mee" achter kunnen of zeg je dan van nee, daar verlies ik inhoud mee. Voor mij is het inhoudtoevoegend.
|
|
Reactie gegeven door Rachel - 23:39 03-01-2007 |
|
|
|
Frida,
Je schrijft heldere kritiek waar ik iets mee kan, erg bedankt daarvoor.
Het is aangepast.
groeten rachel
|
|
Reactie gegeven door Rachel - 23:37 03-01-2007 |
|
|
|
Lil,
Ik heb er inderdaad iets aan gehad en het verschreven.
Ik sleutel nog verder,
groeten rachel
|
|
Reactie gegeven door Rachel - 23:35 03-01-2007 |
|
|
|
Daan, dat hangen bevalt wel.
nieuwe versie staat eronder, dank je wel.
groeten rachel
|
|
Reactie gegeven door Rachel - 23:33 03-01-2007 |
|
|
|
Dag Dick,
Ik heb er aan gesleuteld, ik hoor het wel.
groeten rachel
|
|
Reactie gegeven door Rachel - 23:31 03-01-2007 |
|
|
|
Waarom zou een gedicht niet verzonnen mogen zijn?
Verzonnen vind ik een negatief woord, bedacht past beter.
Effectbejag zou ik hier graag weg willen stuffen, maar het zijn jouw woorden en niet de mijne. Dus laat ik ze staan.
Deze draai ik om: Loopt weg, leest lekker.
Ik heb het gedicht aangepast, dus dank voor je reactie en wijze woorden.
groeten rachel
|
|
Reactie gegeven door Rachel - 23:22 03-01-2007 |
|
|
|
Dank je wel MartinB. Ik heb het aangepast alhoewel ik nog wel mijn twijfels heb. Veranderen is vaak mis.
Rachel schrijft niet poetisch maar recht.
groeten rachel
|
|
Reactie gegeven door Frida - 22:24 03-01-2007 |
|
|
|
Ze hebben wel gelijk. De herhaling van 'vier' is te veel en jammerlijk. Zo leg je daar te erg de nadruk op, terwijl het gedicht puur erg mooi is. De aangedragen nieuwe versie van een van de kritiekschrijvers onder mij vind ik dan inderdaad beter. Al is je gedicht al met eenvoud, wellicht kan je dat nog iets beter toespitsen.
Door herhalingen weg te laten, er iets anders voor te verzinnen. Persoonlijk vind ik de zin 's nachts vang ik vage beelden' wel goed - omdat vang en vage wel lekker lopen en ze houden zo goed een ritme vast. Ook interessant vind ik om bij 'begraaf ze' de bloemen te denken of de ongeboren kinderen, ik laat dat open.
Maar het is wel net ietsje te veel inderdaad, verder een goed gedicht. "dompel mijn tranen door zwarte inkt daarna schrijf ik de dood" Persoonlijk had ik van 'de' 'ze' gemaakt, om de tranen en zwarte inkt etc een beetje op te heffen (aangezien ik het ermee eens ben dat dat een cliché beeld opwekt).
Nog één kritische noot: jammer dat je de dood schrijft, en daarna zelf de dood op twee benen bent.
|
|
Reactie gegeven door Lilian_C - 22:20 03-01-2007 |
|
|
|
Hoi Rachel,
Neem me niet kwalijk, maar jouw gedicht nodigt gigantisch uit er iets meer mee te doen. Uiteraard dat op mijn eigen wijze.
Het intrigeert, maar is te benoemend zoals het er nu staat. Iets mysterieuzer, iets minder, maar meer poëzie. Mijn versie, mijn idee, zie maar of je er iets aan hebt.
Groet, Lilian
ik ben moeder
zonder kinderen
roep ik ze één voor één
niemand luistert, niemand hoort
elke dag lees ik namen
dompel hen in zwarte inkt
en schrijf ik dood
over kinderwagens leven
mijn hart een wee die samentrekt
tandjes in een doosje
en hij
leest woorden
's nachts vang ik het vage
dek lege bedjes toe
morgen koop ik bloemen
begraaf ze
ik ben de dood op benen
mijn haar was zwart
nu groeien grijze strengen
de zwaarste straf
|
|
Reactie gegeven door DaandeLigt - 20:18 03-01-2007 |
|
|
|
Zwaar onderwerp, iets te zwaar gebracht.
Ik lees het leed in de regels, niet tussen de regels.
Toch blijft het wel hangen, jazeker wel.
groet,
Daan
|
|
Reactie gegeven door dick - 20:04 03-01-2007 |
|
|
|
Hoi Rachel,
Dit kan zo mooi worden.
Ik knip maar even wat:
ik ben een moeder zonder kinderen
ik roep ze één voor één
niemand luistert, niemand hoort
iedere dag lees ik vier namen
daarna schrijf ik de dood
over kinderwagens zonder leven
over tandjes in een doosje
's nachts vang ik de beelden
dek vier lege bedjes toe
ik heb de zwaarste straf gehad
|
|
Reactie gegeven door Buigt - 18:59 03-01-2007 |
|
|
|
Duidelijk een verzonnen gedicht. Het ligt er net te dik op om waar te zijn. Vier namen, vier lege bedjes, vier grijze strengen. Dan nog wat lege kinderwagens; tranen vermengd met zwarte (!) inkt. Vage beelden in de nacht. (Ik zou die heldere beelden wel eens in de nacht willen zien.) En vooruit de dood. Niet zomaar een dood, nee vier namen, vier lege bedjes, vier grijze strengen. 'ik heb de zwaarste straf gehad'. Jeemig zeg, wat had je gedaan dan?
Of je potdomme aan het houthakken bent.
Gert Timmerman zou er zich nauwelijks voor schamen.
Effectbejag. Dat is een lelijk woord en het kwam zomaar aanwaaien ineens. Maar wel handig effectbejag. Loopt lekker, leest weg.
|
De gedichten die ingezonden zijn op de website van de lettertempel en e.v.t. toekomst projecten die gekoppeld zijn aan de lettertempel blijven ten alle tijden eigendom van de feitelijke auteur van het gedicht. Zonder toestemming van de feitelijk auteur mogen de gedichten niet gebruikt worden voor andere doeleinden dan lezen op deze site en indien hier toestemming voor gegeven is door de feitelijke auteur het uitgeven van de gedichten door lettertempel zelf. Mocht er sprake zijn van misbruik van de content en de gedichten die gepubliceerd zijn op deze site door wat dan ook dan zullen er hoe dan ook (in samenspraak met de auteur) stappen worden ondernomen.
|
|
