haast ongemerkt kwam de herfst
verkleurde haren
rukte vel in rimpels
zelfs de wortels losten
ondergronds

onzeker spiegelend
het nieuwe ik
tastend door de lege dagen
jonglerend met de tijd
verloren

voel reeds de koude adem
winter blaast me in de nek
vage angst het onbekende
wenkt en wacht
grijpt onverwacht