 |
| Paul_Bernhard - 16:57 09-05-2006 |
|
|
Handen, groots massief, gemetseld
uit het Vlaamse land verbeelden naast zichzelf
de zachtheid van haar lichaam, in kale kleuren
of streken bruin verkoold, onomkeerbaar
stil verwant
Vanuit de hand die vasthoudt, de hand die liefkoost
geschetst in het zwartste coloriet, kijk ik naar de
contouren van golven bruin gedolven, opgaand
in ongebroken lijnen, me verbijsterd achterlatend,
de grein verweesd, m'n liefde
in 't verschiet
Zee en vrouw, vrouw en zee, ze reiken beiden
naar mijn hals, mijn rug, als ik verliezend van
deez' reuzen de grootse lijst in val, verlang
grijpt zij mij onverbiddelijk
terug
n.a.v. Constant Permeke, Haags Gemeente Museum
oktober 2004
|
|
|
Reactie gegeven door Havik - 13:37 12-05-2006 |
|
|
|
Hai Paul,
Mooie titel. Goedgeschreven gedicht.
Heb je een link naar de illustratie ?
Gr,
H.
|
|
Reactie gegeven door Buigt - 17:59 11-05-2006 |
|
|
|
De eerste helft vind ik best leuk, maar dan komt in de tweede, de ik met een onverbiddelijke solo voor het beeld staan.
Wat ik niet snap is dat iemand bewust van die archaïsche constructies gebruikt als in ' m'n liefde in 't verschiet' of deez' reuzen. Dat geeft een verwarrend, beetje lachwekkend effect.
Dus in totaal half-goed zou ik zeggen.
|
De gedichten die ingezonden zijn op de website van de lettertempel en e.v.t. toekomst projecten die gekoppeld zijn aan de lettertempel blijven ten alle tijden eigendom van de feitelijke auteur van het gedicht. Zonder toestemming van de feitelijk auteur mogen de gedichten niet gebruikt worden voor andere doeleinden dan lezen op deze site en indien hier toestemming voor gegeven is door de feitelijke auteur het uitgeven van de gedichten door lettertempel zelf. Mocht er sprake zijn van misbruik van de content en de gedichten die gepubliceerd zijn op deze site door wat dan ook dan zullen er hoe dan ook (in samenspraak met de auteur) stappen worden ondernomen.
|
|
